Dziś czwarta część artykułu, tym razem traktująca o pozytywnym wzmocnieniu. Z uwagi na zakres zagadnienia podzieliłam ten obszar na dwie części. Dziś będzie o ustaleniu i przećwiczeniu zachowań pożądanych oraz o śmiechu dobrym na wszystko.
Relacje
Wczoraj Iga miała odebrać ważny telefon, który mógł coś zmienić w jej życiu. Nie usłyszała, jak dzwonił. Miała napisać coś na bloga koleżanki, ale nagle wpadło jej do głowy, że może upiecze bułki. Kiedy skończyła była już północ.
Mój siostrzeniec Oskar zapytał mnie ostatnio, o co chodzi z okularami jego nauczyciela matematyki? Nosi on bardzo często – niezależnie od pogody – okulary przeciwsłoneczne na czubku głowy. Koledzy Oskara zapytani o powód takiego noszenia okularów nie potrafili znaleźć odpowiedzi.
Mądrość najmłodszych nieustannie nas zaskakuje 🙂 Sprawdźcie, co na temat dobrego wychowania sądzą dzieci – gwarantujemy, że odpowiedzi Was zaskoczą!
Tadeusz Niwiński – jeden z pierwszych propagatorów wiedzy o sukcesie życiowym w Polsce, znany jako autor książek Ja, Ty i My. Uważa, iż mądre życie składa się z mądrych decyzji, dlatego od lat naucza, jak te decyzje podejmować. Zmiana towarzyszy mu na co dzień, ponieważ mieszka w trzech krajach: w Vancouver, w Warszawie i na Hawajach.
Dziś kontynuacja tematu partnerstwa. Tydzień temu pisałam o budowaniu relacji na bazie szacunku i braku skuteczności straszenia. Dziś będzie o odwoływaniu się do autorytetów, pokazywaniu granic z miłością i stosowaniu naturalnych konsekwencji zamiast kary.
Niedawno moja znajoma zmagała się z rozterkami, gdyż miała wątpliwości co do tego, jak wygląda jej życie. A jak wyglądało? Dobrze płatna praca, zaplanowana kariera, wspierający partner, poukładane sprawy, a tu pojawiły się wątpliwości.
Gdzieś, kiedyś, przeczytałam, że nie sztuką jest słuchać, ale usłyszeć. Myślę, że to stwierdzenie ma duże odzwierciedlenie w naszym życiu. Mnie osobiście jest szczególnie bliskie ze względu na zawód, który wykonuję – jestem psychoterapeutą.
Dziś kilka słów o partnerstwie. Temat jest szeroki i na tyle ważny, że postanowiłam podzielić go na dwie części. Tutaj opowiem o budowaniu relacji na bazie szacunku, pozytywnym formułowaniu próśb i braku skuteczności straszenia.
Nawet najbardziej spokojnej, poukładanej i wesołej rodzinie może przytrafić się coś, co spędzi sen z powiek rodziców, a dzieci skłoni do pokazania rogów. Pojawiający się bunt dziecka, złość, niezadowolenie ze wszystkiego i wszystkich, czasem jakby bez przyczyny i możliwości nawiązania kontaktu to trudny okres dla całej rodziny.