To mit, że przywództwo powinno być pozbawione emocji i oparte wyłącznie na merytoryce. W przywództwie jak najbardziej jest miejsce na emocje, ale kontrolowane i okazywane w sposób inteligentny. Inteligencja emocjonalna to jeden z fundamentów skutecznego przywództwa.
Emocje w biznesie nie są najlepszym doradcą i należy ograniczać ich wpływ na decyzje, ale przywództwo wymyka się tej zasadzie. Nie da się bez emocji inspirować innych i motywować do działania – to są stany, które mają czysto emocjonalny charakter i nie podlegają logice ani racjonalności. Słowa, które wypowiadają liderzy do swoich podwładnych, niosą ważne treści, ale to ich ładunek emocjonalny nadaje im moc i siłę. Nie ma bez niego możliwości oddziaływania na ludzi. Dzięki emocjom informacje stają się wiarygodne, a lider autentyczny.
Emocje działają na korzyść osób, które używają ich w sposób inteligentny. Inteligencja emocjonalna, to według wielu badań jedna z najważniejszych cech wyróżniających wielkich liderów. Jest to zdolność rozumienia swoich emocji i zarządzania nimi oraz emocjami ludzi wokół. Osoby z wysokim stopniem takiej inteligencji wiedzą, co czują, jaki jest powód tego, że tak się właśnie czują i zdają sobie sprawę, jak te emocje mogą wpływać na innych. Dzięki temu potrafią także kontrolować ich ekspresję.
Inspirowanie i motywowanie to głównie praca z emocjami pozytywnymi. Wielu szefów (i nie tylko) ma tendencję do przyłapywania innych na tym, co robią źle i wytykaniu błędów. O zgrozo, niektórzy z nich błędnie nazywają to coachingiem lub feedbackiem. Radzimy jednak zacząć przyłapywać ludzi na tym, co robią dobrze – myśleć o nich i mówić do nich w sposób pozytywny. Gdy ktoś słyszy jeden negatywny komentarz wśród kilku pozytywnych, ze szczerą chęcią będzie chciał się poprawić. Gdy proporcje są odwrotne, z dużym prawdopodobieństwem poczuje się bezwartościowy i zdemotywowany do jakiejkolwiek zmiany i pracy nad sobą.
Emocje towarzyszą wielu liderskim zadaniom: budowaniu zaufania, wzmacnianiu relacji, ustalaniu wizji, przekazywaniu ludziom energii do działania, aż w końcu podejmowaniu trudnych decyzji i wyciąganiu wniosków z porażek. Ukrywanie emocji pozbawia liderów kontroli i odbiera bardzo silne narzędzie, dzięki któremu mają możliwość wpływać na innych.