Wakacje dobiegły końca, wracamy z urlopu do pracy i codziennych obowiązków.
Jak nie stracić tego, co podczas urlopu zyskaliśmy?
Kluczową kwestią jest odpowiedzenie sobie na pytanie, na jak długo powinno nam starczyć energii, którą zyskaliśmy podczas wypoczynku.
Po artykule dotyczącym samodzielnej organizacji wyjazdów pojawiło się kilka głosów, że jasne, można, ale tylko wtedy, gdy wyjeżdża się bez dzieci. Utarło się, że rodzinne wakacje to te w dobrym hotelu, z all inclusive, najlepiej przy samej plaży – liczy się wygoda. Pytanie tylko czyja? Dzieci czy może jednak rodziców?
Każdy z nas bez względu na wiek, płeć, pochodzenie czy zainteresowania potrzebuje mieć kogoś, komu może zaufać. Kogoś, na kogo może liczyć w każdej sytuacji. Kogoś, kto będzie z nim szczery, w czyim towarzystwie będzie się dobrze czuł. Niestety albo na szczęście życie jest tak ułożone, że nie zawsze znajdujemy się w gronie osób, które sami wybraliśmy.
Akceptacja jest rodzajem zgody. Zgody na siebie, takim jakim się jest. Zgody na pewne zachowania, przyzwoleniem na obrane już poglądy, powiedzeniem „tak” własnemu i znanemu sposobowi bycia, myślenia czy emocjom. To rodzaj szacunku wobec własnej osoby i uczciwe tolerowanie siebie, z paletą zalet i w gąszczu wad.
Pierwszy raz doświadczyłem, czym jest prawdziwe przywództwo, kiedy jako kilkuletni chłopak wprowadziłem się z rodzicami na nowe osiedle. Pierwszą osobą, którą wraz z innymi nowymi dzieciakami spotkałem na podwórku, był Antek, który szybko zadbał o to, żeby dowiedzieć się, jak mamy na imię, a następnie skrzyknął nas wszystkich, nowych i starych, abyśmy poznali się nawzajem.
Iwona Majewska-Opiełka – Psycholog, coach, mentor. Prekursorka i jedna z najciekawszych postaci ruchu rozwoju potencjału ludzkiego w Polsce.
Przed nami trzecia i ostatnia część eksperymentu.
Niezbędnym warunkiem do skorzystania tego artykułu jest przeczytanie dwóch, a nawet trzech wcześniejszych pod tym samym tytułem. Bez spełnienia tego warunku ten tekst może stracić na wartości, ponieważ będzie wyrwany z pewnego całościowego kontekstu.
Mówi się, że człowiek uczy się przez całe życie. Ja dodaję do tego, że może uczyć się w każdej sytuacji i z każdego doświadczenia. Choć sama to wiem, to idąc do ogrodu nie spodziewałam się nowej lekcji, bo czego można się nauczyć z pielenia grządek? Okazuje się że całkiem sporo!
O tanim podróżowaniu można napisać całe księgi, bo temat jest niewyczerpany, a ile osób, tyle pomysłów. Ja mam wiele swoich sposobów na ograniczenie wydatków, ale postanowiłam porozmawiać na ten temat z bohaterkami ostatniego artykułu: Anią Burz prowadzącą blog ksiazkawpodrozy.blogspot.com i Moniką Godawską z wokoloswiata.blogspot.com.
Otwieram oczy. Sufit. Ma charakterystyczne pęknięcie. Znam je bardzo dobrze. Obserwuję je przecież od lat.…
