Przeważająca część ludzi żywi przekonanie, że dobrze jest być aktywnym fizycznie. Niby wiemy, że regularna aktywność to dłuższe życie i lepsze zdrowie, a jednak niewiele ponad 15% dorosłych Polaków podejmuje aktywność fizyczną w wolnym czasie w wymiarze zalecanym przez Światową Organizację Zdrowia.
Mam takie doświadczenie, że warto od czasu do czasu zrobić porządki we własnej głowie. Usunąć rzeczy, które są tam bez sensu. Wiem, że to nie jest łatwe… Jednak nawet mały „bezsens” usunięty z głowy daje nam miejsce na nowe, lepsze rzeczy. Dokańczanie rzeczy, zrobienie czegoś, co odkładamy już od dłuższego czasu…
Pamiętam moją mamę i babcię. Obie stale napięte, martwiące się o przyszłość i rozpamiętujące błędy przeszłości oraz stracone okazje. Ponieważ zdawały się nie widzieć w tym problemu, dla mnie stał się on tym większy… Poziom lęku urastał do znamion katastrofy, gdy sprawy dotyczyły błahostek, takich jak odwożenie dzieci do żłobka czy zrobienie obiadu. Tak się nie da żyć.
Wiele ludzi wychodzi z założenia, że im więcej i głośniej o Tobie mówią tym – lepiej dla ciebie. W relacjach zawodowych i w życiu musisz wiedzieć kim jesteś! Szybko i do przodu! Co z osobami, które są wrażliwie i za bardzo wszystko traktują poważnie? Myślą, analizują, uważają i są wyczulone na różne bodźce i sygnały ze świata zewnętrznego.
Kryzysy, zakręty życiowe, upadki lub zwyczajny brak wiary w siebie – czyż nie przytrafiają się każdemu z nas? Czasami pojawiają się w najmniej oczekiwanym momencie i uderzają z siłą, jakiej nie zniósłby najlepszy schron atomowy, a mimo wszystko podnosimy się i idziemy dalej.
Jak „być” skoro nasze życie to codzienna praca, małe i większe problemy, rachunki do zapłacenia, pranie, sprzątanie, choroby i inne rutynowe czynności? Pędzimy, bo trzeba zdążyć na czas, zatopieni w swoich komórkach, nie dostrzegamy niczego. Uzależnieni od informacji, od zadania do zadania i od atrakcji do atrakcji.
Troszczenie się o siebie to umiejętność nazywania i zaspokajania własnych potrzeb oraz przekonanie, że skuteczność i możliwość dawania siebie innym są wynikiem regularnego dbania o własne samopoczucie. Nieustanne przedkładanie potrzeb innych nad swoje, to jeden z wielu z sygnałów, który może świadczyć o tym, że niewystarczająco dbasz o siebie.
Wielu bliskich zadaje mi pytania – czy jako psycholog mogę wypisać receptę lub dać zwolnienie? Czy mogę przyjąć ich na terapię? Czy mogę powiedzieć im, jakie jest najlepsze rozwiązanie ich problemu?
Rodzina i przyjaciele osób uzależnionych pokładają sporo nadziei i wiary w efekty terapii. Zwłaszcza gdy ich bliscy trafiają na nią po raz pierwszy. Pojawia się wówczas wyobrażenie o tym, że uzależniony wróci…
Warto dowiedzieć się jak najwięcej o depresji i nauczyć się rozpoznawać jej objawy u siebie i u innych. Według prognoz Światowej Organizacji Zdrowia, do roku 2020 depresja będzie drugą najczęstszą przyczyną problemów zdrowotnych na świecie. Wielu chorych nie jest w stanie wykonywać obowiązków zawodowych i domowych, a niektórzy nie są w stanie zaspokajać swoich elementarnych potrzeb życiowych.
