Czy w obliczu niepowodzeń i trudności można czuć się szczęśliwym? Odpowiedź na tak postawione pytanie zależy od tego, jak zdefiniujemy poczucie szczęścia. Jeśli uznamy, że „szczęście to cieszenie się dniem codziennym, a nie branie codzienności za coś oczywistego”*, być może uda się nam doświadczać radości codziennie, a nie tylko w wyjątkowych okolicznościach.
Najbardziej motywują nas zadnia, których efektów doświadczamy bezpośrednio i które uosabiają istotne dla nas wartości. Największą trudność w utrzymaniu motywacji sprawiają zadania powtarzalne, żmudne, nieciekawe, niesatysfakcjonujące lub wręcz nieważne.
Lęk występuje w obliczu nieuzasadnionych obaw lub zagrożenia o różnym nasileniu. Niewielkie nasilenie lęku mobilizuje do działania, wpływa pozytywnie na uczenie się i rozwój wewnętrzny. Dopiero jego zbyt duże nasilenie staje się szkodliwe, destrukcyjne i powstrzymuje rozwój.
Coaching to szerokie pojęcie, dlatego odpowiedź na pytanie, dla kogo jest przeznaczona ta forma samorozwoju (i co można dzięki niej zyskać, a co stracić), zawsze będzie nieco inna, uzależniona w dużej mierze od wybranej przez nas formy coachingu.
Dziś wiele mówi się o tym, żeby myśleć pozytywnie, niezależnie od tego, co dzieje się wokół i co nam się przydarza. Książki, kolorowe magazyny i nieprofesjonalni coachowie udzielają złotych rad jak żyć i co sobie codziennie wmawiać, by osiągnąć szczęście.
Istotą procesu zmiany jest jego celowościowy charakter. Nie mając wytyczonych celów, błądzimy we mgle. Posiadanie celu nadaje kształt naszym myślom, pragnieniom i działaniom oraz pozwala skoncentrować się na kierunku, w którym chcemy podążać.
Co nas hamuje przed dotarciem do upragnionego celu, a co nas wspiera w procesie zmiany życiowej lub zawodowej? Nasze przekonania.
Wiele osób wyobraża sobie proces zmiany życiowej lub zawodowej jako coś, co powinno przyjść w sposób naturalny, bez większych trudności, wysiłku i pracy. Tymczasem pojawiają się przeszkody, które na poszczególnych etapach utrudniają dotarcie do celu; choć mają one zróżnicowany charakter, większość z nich tkwi w naszych głowach.
Nasze życie często od rana do nocy jest wypełnione zadaniami. Wiele godzin spędzamy w pracy, oprócz tego mamy życie prywatne i rodzinne, które również wymaga od nas zaangażowania. Żyjemy w ciągłym biegu, bo albo zawsze coś jeszcze jest do zrobienia, albo pojawia się coś, o czym zapomnieliśmy, albo się nie wyrobiliśmy.
Inspiracją do napisania tego artykułu była moja niedawna podróż do Azji. Spełniłam swoje podróżnicze marzenie, które od dawna było w moim sercu i które znajdowało się na liście moich marzeń. Emocje? Nie do opisania.
