– „Jeśli chcesz mieć przyjaciela, oswój mnie!
– A jak to się robi? – spytał Mały Książę.
– Trzeba być bardzo cierpliwym. (…)”
„Mały Książę” – Antoine de Saint-Exupéry
O przyjaźni wiemy tyle, że jest to długotrwały proces. Jednak czym ona tak naprawdę jest? To niewątpliwie wspaniała forma bliskiej relacji międzyludzkiej polegająca na serdecznych stosunkach opartych na wzajemnej życzliwości, szczerości, zaufaniu oraz możliwości liczenia na pomoc w każdej sytuacji. Czy wiesz, jak o nią dbać, by stała się źródłem głębokiej satysfakcji? Antoine de Saint-Exupéry w swoim utworze „Mały Książę” pokazuje nam piękne sposoby na udaną przyjaźń.
Lekcja 1.: „Kolce nie służą do niczego. To tylko złośliwość kwiatów.”
Ułóż relacje z samym sobą
Każdy nosi w sobie obraz idealnego przyjaciela. Intuicyjnie czujemy, jaki powinien być: lojalny, godny zaufania, wspierający. Niewielu jednak zdaje sobie sprawę, że do tej wyjątkowej relacji warto się przygotować. Słowa Wiliama Szekspira najlepiej oddają treść tej prawdy: „Bądź dla siebie takim, jakim byłbyś dla przyjaciela”. Co to właściwie oznacza? W pierwszej kolejności przyjaźń należy wyhodować w sercu. Oznacza to umiejętność rozbudzenia w sobie zdolności do zaufania drugiemu człowiekowi. Pomaga ona w tworzeniu gotowości zarówno na dzielenie się własnym życiem, jak i na przyjmowanie życia drugiej osoby. Bez wrogości i strachu, spróbuj otworzyć się na innych, aby stać się najlepszym, jakiego możesz sobie wymarzyć, przyjacielem.
Lekcja 2.: „Jeśli coś kochasz, puść to wolno. Kiedy do Ciebie wróci, jest Twoje. Jeśli nie, nigdy Twoje nie było.”
Bądź blisko… na odległość
Bliskość w przyjaźni ma bardzo specyficzny charakter. Nie musi być ona fizyczna, nie musi obejść się bez odległości. Przyjaźń jest jak przerzucony przez rzekę most, który łączy dwa przeciwległe brzegi. Nie musisz w każdej minucie swojego życia mieć fizycznego kontaktu z przyjacielem, czy też dzwonić do niego pięć razy w tygodniu. Daj sobie przestrzeń na bycie ze sobą oraz z innymi. Przyjaźń to piękne spotkanie dwóch dojrzałych wolności. Warto podtrzymywać kontakt, ale bez przymusu codziennych rozmów czy spotkań. Zdrowa przestrzeń i akceptacja własnej odległości bardzo się przyda w budowaniu… bliskości. Pamiętaj, przyjacielskie więzy delikatnie łączą, ale nigdy nie krępują.
Lekcja 3.:„Na zawsze ponosisz odpowiedzialność za to, co oswoiłeś.”
Okazuj zainteresowanie
Najpiękniejszą rzeczą w przyjaźni jest szczere zainteresowanie drugim człowiekiem, jego troskami, radościami. Czujemy, że jesteśmy dla kogoś ważni, a sprawy naszego przyjaciela nie są dla nas obojętne. Przyjaźń jest to bowiem szukanie sposobu, by bliska nam osoba rozwijała się jak najpiękniej
i jak najszlachetniej, aby w konsekwencji stać się lepszą wersją siebie. Niejednokrotnie mówi się, że przyjaźń ratuje życie. Dlaczego? Bo w obliczu problemów nie pozostajemy samotni, ponieważ jest ktoś, kto pozwoli nam przyjąć inną perspektywę. To samo dzieje się, gdy przyjaciel potrzebuje wsparcia. Bądź zainteresowany, bądź uważny. Słuchaj więcej niż mówisz i nigdy nie zostawiaj po sobie obojętności.
Lekcja 4.: „Ludzie mają zbyt mało czasu, aby cokolwiek poznać. Kupują w sklepach rzeczy gotowe.
A ponieważ nie ma magazynów z przyjaciółmi, więc ludzie nie mają przyjaciół.”
Ciężko pracuj i daj sobie… czas
Nie ma czegoś takiego jak przyjaźń od pierwszego wejrzenia. Nie sposób odkryć przyjaciela po jednej rozmowie. Owszem, istnieje prawdopodobieństwo znalezienia nici porozumienia z interesującą nas osobą, ale sama przyjaźń wymagać będzie wysiłku i… czasu. Mówi się często, że „przyjaźń jest jak pieniądz, łatwo ją zdobyć, a trudniej utrzymać”. Trzeba dużo czasu, cierpliwości i wzajemnego zrozumienia, aby zbudować, pielęgnować i utrwalać więź prawdziwej przyjaźni. Nie traktuj przyjaźni wyłącznie jako uczucia, które przecież może być nietrwałe, lecz myśl o niej, jak o świadomie budowanej relacji polegającej na dawaniu i braniu. A to wymaga czasu…
Lekcja 5.: „Należy wymagać tego, co można otrzymać.”
Sprawdź, czy relacja jest dwustronna…
Nie jest możliwe, by w relacji tylko jedna strona zabiegała o kontakt, wykazywała się nieograniczonym wsparciem i nieustanną gotowością do niesienia pomocy. Taka sytuacja może się okazać dla niej bardzo wyczerpująca. Przyjaźń oparta jest bowiem o naturalny przepływ w dawaniu i braniu, który zawsze dąży do równowagi i harmonii. Nie możemy wymagać, by przyjaciel nieustannie „dźwigał” wszystkie nasze ciężary. Możemy oczekiwać, tylko tego, co dana osoba dać nam potrafi. Czasem jest to uwaga, czasem zaangażowanie, czasem zwykły uśmiech. A co, jeśli sami nie wiemy jak pomóc? Okazuje się, że najlepszą formą wsparcia jest obecność i powiedzenie: „Przykro mi, że Cię to spotkało”. Zaobserwuj, czy w Twojej relacji panuje harmonia w dawaniu i braniu, bo tylko ona jest kluczem do czerpania głębokiej satysfakcji z przyjaźni.
– „Co znaczy „oswoić”?
– Jest to pojęcie zupełnie zapomniane – powiedział lis. – „Oswoić” znaczy „stworzyć więzy”.
– Stworzyć więzy?
– Oczywiście – powiedział lis. – (…) Lecz jeżeli mnie oswoisz, będziemy się nawzajem potrzebować.”
Ilustracja i tekst: Ewelina Gorzewska, FB: @Ewelove Malarstwo, Instagram: @ewelovemalarstwo, tel. +48 730 176 803