Warto dowiedzieć się jak najwięcej o depresji i nauczyć się rozpoznawać jej objawy u siebie i u innych. Według prognoz Światowej Organizacji Zdrowia, do roku 2020 depresja będzie drugą najczęstszą przyczyną problemów zdrowotnych na świecie. Wielu chorych nie jest w stanie wykonywać obowiązków zawodowych i domowych, a niektórzy nie są w stanie zaspokajać swoich elementarnych potrzeb życiowych.
Spora część pacjentów zgłasza się do psychoterapeuty wtedy, kiedy traci w swoim subiektywnym mniemaniu poczucie kontroli nad własnym życiem. Staje się ono podporządkowane objawom – lękowym, fobicznym, kompulsyjnym czy depresyjnym. Objawy najczęściej się powtarzają. Ponieważ nie lubimy tracić kontroli, nie poddajemy się atakom paniki, próbując je kontrolować zazwyczaj poprzez przerwanie, czyli podjęcie różnego rodzaju zachowań zabezpieczających.
Choroba jest wysiłkiem, jaki czyni natura, aby uzdrowić człowieka. Od choroby możemy się zatem nauczyć, jak odzyskać zdrowie, a to, czego chory pragnie się koniecznie pozbyć, skrywa prawdziwe złoto, którego nie sposób znaleźć nigdzie indziej. –C.G.Jung.
Nie traktuj swojej choroby jako wymówki do tego, żeby nie brać życia w swoje ręce i nie odpowiadać w pełni za to, co dzieje się tu i teraz, tylko zastanów się nad tym, co może być nie tak.
Odpowiedź na powyższe pytanie zdaje się na pozór prosta, ale tak jest tylko do momentu, kiedy faktycznie spróbujemy na nie udzielić odpowiedzi. Kiedy zagłębimy się w temat, dowiemy się, że obecnie mamy do czynienia z kryzysem męskości. Wynika on generalnie z faktu, że dawne podziały na to, co męskie i kobiece uległy zatarciu…
Mam takie doświadczenie, że warto od czasu do czasu zrobić porządki we własnej głowie. Usunąć rzeczy, które są tam bez sensu. Wiem, że to nie jest łatwe… Jednak nawet mały „bezsens” usunięty z głowy daje nam miejsce na nowe, lepsze rzeczy. Dokańczanie rzeczy, zrobienie czegoś, co odkładamy już od dłuższego czasu…
Pamiętam moją mamę i babcię. Obie stale napięte, martwiące się o przyszłość i rozpamiętujące błędy przeszłości oraz stracone okazje. Ponieważ zdawały się nie widzieć w tym problemu, dla mnie stał się on tym większy… Poziom lęku urastał do znamion katastrofy, gdy sprawy dotyczyły błahostek, takich jak odwożenie dzieci do żłobka czy zrobienie obiadu. Tak się nie da żyć.
Kryzysy, zakręty życiowe, upadki lub zwyczajny brak wiary w siebie – czyż nie przytrafiają się każdemu z nas? Czasami pojawiają się w najmniej oczekiwanym momencie i uderzają z siłą, jakiej nie zniósłby najlepszy schron atomowy, a mimo wszystko podnosimy się i idziemy dalej.
Jak „być” skoro nasze życie to codzienna praca, małe i większe problemy, rachunki do zapłacenia, pranie, sprzątanie, choroby i inne rutynowe czynności? Pędzimy, bo trzeba zdążyć na czas, zatopieni w swoich komórkach, nie dostrzegamy niczego. Uzależnieni od informacji, od zadania do zadania i od atrakcji do atrakcji.
Troszczenie się o siebie to umiejętność nazywania i zaspokajania własnych potrzeb oraz przekonanie, że skuteczność i możliwość dawania siebie innym są wynikiem regularnego dbania o własne samopoczucie. Nieustanne przedkładanie potrzeb innych nad swoje, to jeden z wielu z sygnałów, który może świadczyć o tym, że niewystarczająco dbasz o siebie.
Rodzina i przyjaciele osób uzależnionych pokładają sporo nadziei i wiary w efekty terapii. Zwłaszcza gdy ich bliscy trafiają na nią po raz pierwszy. Pojawia się wówczas wyobrażenie o tym, że uzależniony wróci…
