Dzieci są sobą, mówią, robią i zachowują się tak, jak czują i myślą. Nie udają nikogo, po prostu są sobą i dlatego są szczęśliwe. Niestety to się z czasem zmienia. Społeczeństwo dąży do ujednolicenia postaw. Twoja odmienność nie jest akceptowana już od najmłodszych lat życia.
Jak odkryć dawno zapomnianą drogę do siebie?
Jak to się stało, że straciłaś/eś siebie?
Już szkoła robi wszystko, by dzieci myślały w identyczny sposób. Zabijany jest indywidualizm. Później w miejscach pracy preferuje się pracowników podporządkowanych, których łatwo ustawić w szeregu. Nagradzani są ludzie, którzy dobrze odgrywają swoje role, które powinny być zgodne z wykreowanymi przez społeczeństwo wzorcami zachowań. Żyjemy w wymyślonym pełnym pozorów świecie, w którym jednostka skupia się na kreowaniu swojego wizerunku. Zatraca się autentyczność.
Zakładamy maski i udajemy kogoś innego
W dorosłym życiu, w poczuciu egoistycznych potrzeb zauważasz, że żeby być akceptowanym musisz zachowywać się i działać w określony sposób, ale wtedy przestajesz być sobą. Zakładasz maskę i odgrywasz przedstawienie. Zostajesz za to chwalony i nagradzany. Jesteś chwilowo zadowolony, ale od środka Twoje prawdziwe JA dostaje cios.
Zakładając maskę i odgrywając rolę zdradzasz samego siebie. Wiele ludzi oddala się od swojej autentyczności tak daleko, że nawet nie wie kim naprawdę jest i zatraca własną tożsamość.
Witaj w teatrze życia, chciało by się powiedzieć.
Czy nie lepiej zatem być na widowni, niż odgrywać rolę życia?
Jak poznać, że nie jesteś sobą? Oto podstawowe objawy:
- zmiana osobowości,
- utrata własnej tożsamości,
- problemy psychiczne, stany depresyjne
- przeciążenie umysłowe,
- ekstremalne zmęczenie fizyczne,
- poczucie utraty kierunku w życiu zawodowym i osobistym,
- poczucie utraty własnych priorytetów, gdzieś pomiędzy cudzymi sprawami,
- porównywanie się z innymi,
- obawa przed oceną społeczną,
- utrata równowagi i radości w życiu.
Jakie umiejętności warto kształtować, aby przybliżyć nas do bycia sobą?
- umiejętność słuchania wewnętrznego głosu,
- umiejętność określenia i wyrażania swoich potrzeb,
- umiejętność mówienia słowa NIE w sytuacjach, które są niezgodne z naszą naturą czy z naszymi potrzebami.
Jak być sobą? Krótki przewodnik
1. Kim tak naprawdę jesteś? Czy potrafisz się zdefiniować?
Podejmij próbę określenia siebie w kilku zdaniach. Napisz około pięciu zdań na kartce.
Pierwsze myśli o sobie są zawsze najtrafniejsze. Zachowaj tę zapisaną kartkę i wróć do tej treści na następny dzień i za parę dni ponownie. Przeanalizuj treść i odpowiedz na pytanie czy opisana osoba to na pewno TY. W razie konieczności skoryguj treść.
2. Czy opinie innych ludzi o Tobie mają dla Ciebie znaczenie?
Na ile te opinie są dla Ciebie ważne?
Ważniejsze od opinii innych jest to, co sam/a o sobie myślisz. Oddziel opinie innych od własnego zdania i jedynie te ostatnie bierz pod uwagę.
Nie bój się, że zostaniesz oceniony. Tak naprawdę wszyscy wokół Cię oceniają, ale czy ma to jakieś większe znaczenie?
3. Czy porównujesz się z innymi osobami i na tej podstawie wydajesz opinię o sobie?
Porównywanie się z innymi osobami jest krzywdzące dla Ciebie. Każdy z nas jest inny. To nie ma sensu. Zawsze znajdziesz kogoś, kto jest w czymś lepszy i zawsze znajdziesz kogoś, kto jest w czymś gorszy.
4. Czy jesteś doskonały/a?
Nie martw się! Nie tylko Tobie brakuje trochę do perfekcji. Nie ma doskonałych ludzi.
Sztuką jest prawidłowe rozpoznanie swoich niedoskonałości i akceptacja ich.
To jest ważne by być ich świadomym, więc najpierw odkryj je przed sobą, a później naucz się z nimi żyć. Wypisz więc na kartce pięć elementów (obszarów), które są w Tobie niewygodne dla Ciebie.
5. Pomyśl, co utrudnia Ci bycie sobą i rozstań się z tym na zawsze.
Mogą to być na przykład Twoje ograniczające Cie przekonania lub złe nawyki. Może to być rodzaj wykonywanej pracy, w której musisz udawać kogoś, kim tak naprawdę nie jesteś. A może otaczający Cię fałszywi, krytyczni, toksyczni ludzie?
6. Pamiętaj, żeby zawsze być sobą. Wyrażaj swoją osobowość. Nie tłum żadnego jej aspektu. Bądź dumny/a z tego kim jesteś. Nie obawiaj się okazywać uczuć. Nie skrywaj też gniewu, ani swoich słabości. Bądź autentyczny/a. Podejmując jakąkolwiek decyzję zastanów się czy jest to zgodne z Tobą.
Celem życia jest osiąganie zadowolenia oraz radości.
Pisz swój własny scenariusz i nie zapomnij zostać w nim głównym bohaterem.
Nie żyj życiem innych, bo Twoje jest najważniejsze.
Rób tylko to, co lubisz i nie oglądaj sie na innych.
Bądź sobą i wszystko będzie OK.
